Ah yaşasaydı babam!
Sağlığında bir fiske dahi vurmamış olmasına rağmen kollarımda yitirdiğim günden bu yana "keşke sağ olsa da her gün dövse" dediğim babamdır; can suyumu verendir.
Ergen yıllarımın en deli zamanlarını sürüyordum onu toprağın altına sakladığımızda. Ölümünden sonra keşke yaşasa lafı pelesenk olmuştur dilime. Pelesenk olmuştur olmasına ama, nedense beceriksizliğim yüzünden köşeye sıkıştığım anlarda gelip buluyor bu keşkeler? Sanki sağ olsa sarıp sarmalayacak, kollayacak ve oğlunu her türlü tehlikeden koruyacaktır. Birilerini kırdığımda, yıktığımda yaptıklarımı ya da yenildiğimde yitip giden umutlarımı tazeleyecekti sanki yaşasaydı. Sakil bir duygu bu, biliyorum; ancak bilmek yetmiyor bu sakilliğin başköşeye oturmasını engellemeye.
Ah yaşasaydı babam!
Kıymet bilmezlik değil bu bendeki, ikimizin de soluk alıp verdiği daracık bir zamana sığmayan iki ömrün vaveylası. Ki ömürlerden birisinin umulmadık bir zamanda yarıda kesilivermesidir diğer ömrün bir civciv ürkekliği ile sürdürülmesinin nedeni.
Bazen yaşadığını farz ederim de banka kredisini çekmek hiç düşündürmez ya da yeniden aşık olmak, aslında daha çok da yeniden âşık olmak. Bu yüzdendir her aşk sonrası mezarını ziyaret etmem, mezar taşıyla sohbetlerim. Öyle ya, yaşasaydı balıklama atlardım herhalde tehlikelere ya da bilinmezlikler bu kadar korkutmazdı beni. Hayallerimi kolay vazgeçilebilir olanlardan seçmezdim ya da umutlarımı bu kadar aç bırakmazdım.
Ah yaşasaydı babam!
Babamı erkenden, beklenmedik bir zamanda kaybetmenin şikâyetçi olamayacağım bir yanı var; yaşasaydı babam annem ile bu kadar zaman geçirmezdim. Babamı kaybetmek anneme daha hoşgörülü olmamı sağlamıştır. Annemin duymazlığını, hastalıklarını, yalnızlıklarını ve yanlışlıklarını daha kabul edilebilir kılmıştır babamın ölümü.
Sonuçta: bir fırtına tuttu bizi.
Ah yaşasaydı babam.
Nevzat Tekin
Hamiş: Bu yazı babasının sonsuza kadar yaşayacağını zannedenlere, onunla az vakit geçirenlere, eften püften sebepler yüzünden onunla geçinemeyenlere ithaf olunmuştur. Vakit varken...
o kadar değerli bir yazı ki...
YanıtlaSil