Yönetmen Aydın Bulut'un Gazi Mahallesine bir sevdanın penceresinden bakışı. Sevdanın fonunda çokça yoksulluk, hayli yırtma isteği, bol miktarda tekstil işçileri, eksik edilmemiş türkü barlar, bir çimdik politika, üç dört tane cinayet, yerli yerinde güneydoğu'da askerlik yapanları geri dönüşlerinde bekleyen psikoz var. Daha birçok şey var kuşkusuz. Bir başyapıt değilse bile filme kötü demek için insafsız olmak gerekir.
Filmin konusundan, çekim tekniğinden, oyunculuk kalitesinden, yönetmeninden önce bahsedilmesi gereken yönleri var bence.
"Anlaşılmıyoruz, anlaşılmayacağız" diyerek bir avuç insanı ilgilendiren konularda entel mastürbasyonu yapanlara inat, çok bizden bir film olmuş.
Göt, göbek, meme göstereceğiz diye orasını burasını yırtan manken hanımlarımıza inat, 550 milyona esir hayatı yaşayan çoğunluğun da gözüktüğü bir film olmuş.
"Apış arası kokuyor lan burası!" diyerek buradan şaka çıkarmak için dalağını feda edenlere inat, türkü barda bile küçük bir çapkınlık için fırsat kollayanların da görüldüğü bir film olmuş.
İktidar ve siyaset yalakası olmanın yaftasını boynunda taşımak için film yapanlara inat, günlük yaşamın, sıradanlığın ve sokakta her daim karşılaşabileceğiniz insanların filmi olmuş.
Askerlerinin vietnam sendromu ve ırak işgali üzerine film yapmanın cıcığını çıkarmış holivut sinemasına övgüler düzerken, yaklaşık otuz yıldır güneydoğuda insanlıktan çıkmak pahasına görev yapanları unutmayı görev edinmişlere inat, psikopata bağlayan asker eskilerinin de görüldüğü bir film olmuş.
Gene de vaktiniz varsa ve bu vakti vurdulu kırdılı bir holivut filmi için harcayacaksınız, onun yerine bu filmi izleyin, daha kazançlı çıkarsınız.
Nevzat TEKİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder